woensdag 21 november 2012

buitenkerkelijk


(Romeinen 2 vers 9 t/m vers 16)

  Geloven doe je in de kerk, of in ieder geval vanuit de kerk, vanuit dat wat je hebt geleerd. Onze westerse kerk. Maar is er ook “geloof” buiten de kerk om? Is er daar ook heil? Ja, er is wel degelijk heil buiten de kerk. De geest van onze Here God waait waar hij heen wil en gaat alle kerken te buiten. Via de kerk, maar ook langs andere wegen probeert God mensen te inspireren tot het enige, waar het tenslotte om draait: gerechtigheid, barmhartigheid, herdersschap. De kerk, de Christenen, hebben wat dit betreft beslist niet het alleenrecht. Hoe bijzonder de positie van de kerk ook is, bruid van de Here Jezus, God zal zich niet alleen tevreden stellen met dat wat zich binnen de muren van de kerk bevindt. Hij zet zijn vermogen, zijn erfenis, niet op één paard. Er staat te veel op het spel. Het is Hem om de wereld begonnen, want heeft zijn Zoon niet voor het behoud van de ganse wereld zijn bevrijdende werk gedaan. Niet alleen voor de Joden, en de Christenen, maar ook voor hen die het woord nog niet hebben ontvangen. De negertjes in Afrika en de Indianen in Amerika. 

  Paulus heeft dit begrepen. God laat zijn geest overal werken. “Heidenen” zegt de apostel, “die de wet niet hebben”, kunnen “van nature doen wat de wet gebiedt - zij tonen, dat het werk der wet in hun harten geschreven is.” 

  Als je dit zo hoort is elke willekeurige “New Age” aanhanger, die uit zijn hart bezig is met het goede, heilig. Dat is niet wat de apostel bedoelt. Heilig ben je, wanneer je al deze dingen doet uit liefde voor de Heer. De kerk, heiligen, is een verzameling van mensen met héél veel eigen meningen, maar met één gemeenschappelijk iets: “De liefde voor de Heer”. Zij kiezen bewust voor de gestorven en opgestane Heer als hun leider. Dat gaat met vallen en opstaan. Toch mogen zij vertrouwen op zijn genade. Maar, dat maakt de schare van de Heer te beperkt. Dus nogmaals niet alleen kerkmensen.

  We hebben wel iets gemeen met de eerder genoemde “heidenen”. We werken samen met hen mee aan het “Verborgen Koninkrijk” van God. De wereld zoals Hij hem uiteindelijk wil hebben. Met onze gemeenschappelijke honger en dorst naar gerechtigheid horen wij en zij daar op een zalige manier thuis.

(Lezen Jesaja 19 vers 19 t/m vers 25.)

  En dat daar soms mensen bij zullen zijn die er zeker in de tijd van Jesaja, niet op voorhand bij hoorden, blijkt wel uit onze tekst. De Egyptenaren en mensen uit Assur zullen samen met Israël gedrieën gezegend worden. En tot ieders verbazing staat er zelfs dat de Egyptenaren zich daadwerkelijk tot de Here zullen bekeren. 

  Laten we dus zo ie zo, heel voorzichtig zijn met het geven van onze mening over mensen, die anders zijn dan wij. Waar we vreemd tegenaan kijken. Ook hier zitten aanhangers tussen van het “Verborgen Koninkrijk” van God. En wie weet, onder de ergsten van de ergsten, de “Egyptenaren” van onze tijd, zitten de mensen die zich zullen bekeren tot de Here, en met wie wij samen zullen gaan werken aan het werkelijke heil van God. Dus ogen en oren goed open, en het “oordeel” ver weg, tot in de hemel, want daar zal het uiteindelijk en alleen geveld worden.



3 opmerkingen:

  1. Mooie blog, die me bewust maakt van dingen. Dank je wel voor het delen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De bijbel leert dat "de kerk" al de gelovigen bij elkaar zijn door alle eeuwen heen. Niet een dood gebouw waar mensen samenkomen maar een levend gebouw gemaakt van levende stenen.
    Ik denk wel dat je elkaar in verschillende vormen van node hebt om de kerk te vormen. Een solovliegende duif is een gemakkelijke prooi voor de valk. Maar in de groep met anderen zijn we onder zijn hoede veilig. Daarom heten wij een kudde en een schaap alleen een weggedwaald schaap. Geloven is delen, geven, ontvangen, doorgeven...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad! We hebben elkaar heel erg hard nodig. Prachtig voorbeeld van die duif...
      Grts Irene

      Verwijderen