nieuw seizoen

We starten weer met een nieuw seizoen met de vrouwengespreksgroep.
Een klein groepje vrouwen dat zich gaat buigen over I Petrus.

Wat eten we vandaag?

Wat hebben we vorige week vrijdag gegeten?

Eten, het is belangrijk voor ons. Zonder eten hebben we geen leven. Iedereen weet dat je door het verbranden van je voedsel energie krijgt om te leven. Zonder verbranding, geen leven.

Eten, het is belangrijk voor ons en toch weten we vaak de andere dag al niet meer wat we hebben gegeten.

Eten, zo belangrijk en toch vaak een bijzaak.

Eten, lekker aan tafel met geliefden om je heen. Belangrijk eten. Duur eten, ja dan weten we het nog wel. 

Eten, tussendoor. Haastig en ongeduldig verslikken we ons en toch...

Eten, zo belangrijk. Zonder eten zouden we niet verder kunnen. Zonder de maaltijden van vorige week, vergeten en verwerkt, zouden we vandaag niet functioneren.

De Bijbel, het woord van God.

De Bijbel, God spreekt tot ons, maar.....

We voelen niets. Het glijdt zomaar langs ons heen.

De Bijbel, stilletjes voor onszelf. Waar ging het ook alweer over. God spreekt, maar er klinkt niets in mijn oren.

Nutteloos, snel tussendoor. Bijbel dicht, verder met het leven.

De Bijbel, het woord van God verdwijnt soms als een bijzaak tussen onze dagelijkse beslommeringen.

Toch moeten we eten.

Toch moeten we ons voeden.

Als we er zijn, krijgen we daar de kracht voor. Kracht die we hebben geput uit het voedsel van de week ervoor. Voedsel waar we de naam niet meer van weten. Wat hebben we vrijdag ook alweer op???? Toch was dit voedsel nodig om te presteren, ook een week erna.

Het Woord, zo belangrijk. Zonder dat woord, dat we vorige week vluchtig hebben gelezen, zouden we vandaag niet functioneren.

Zonder voedsel geen leven. Zonder Gods woord geen warmte.

De christendoorn. Een plantje getooid met doornen, werd in bijbelse tijden gebruikt om de wijngaarden en akkers te beschermen tegen dieren. Het is een woestijnplant en zodoende is ie niet stuk te krijgen. Geef je hem een tijdje geen water? Het deert hem niet. Hij wordt er niet mooier op zonder verzorging, maar pak je de draad weer op, dan verrast hij je met zijn pittige oranje-rode bloemetjes. Wat overigens geen bloemen zijn, maar schutblaadjes.

Een plant heeft verzorging nodig om tot volle wasdom en bloei te komen. Elke week een scheutje. Soms in geen weken verschil te zien en dan ineens is daar een knop. Het resultaat van gewoon blijven gieten.

Elk willekeurige plantje zou voor dit doel kunnen worden gegeven, maar deze draagt de toepasselijke naam ‘christendoorn’ en zal je daarom telkens herinneren aan de voeding die je tot je dient te nemen. Letterlijk en figuurlijk.

Het goed onderhouden van je bloemenpracht zal je rijkdom geven. 

Eten en blijven eten. Lezen en blijven lezen.

Het Woord. Soms lijkt het zo zinloos. Vaak doet het ons niets. Een boek met verhalen die over anderen gaan. God bemoeit zich met iedereen, behalve met mij... waar bent U....? Hij voedt ons ongemerkt. Brok voor brok stopt hij in onze monden. Vult ons, zodat we door kunnen. 

Het studieboekje.....een boekje....vol recepten. Proef ze vooraf. Lees ze door. Maal erover. Wanneer we dan in de groep zitten kunnen we vergelijken. Proeven van elkaars bevindingen. Een tafel vol voedsel.

Zo kunnen we de reis aanvaarden. Een nieuw seizoen in.

(De kringleden van dit seizoen krijgen een christendoorn.)

Dit plantje krijg je....maar mocht hij het seizoen niet overleven dan eis ik compensatie.

De tafel met in folie verpakte plantjes