woensdag 6 februari 2013

Offer? Offer!!

  Eens kwam er een ouderling genaamd Van Eerden op huisbezoek bij een boer. De boer Hannes had de boerderij overgenomen van zijn ouders. Hij was nooit getrouwd en niet direct het helderste licht van de gemeente. Al pratende kwamen ze op het bidden en danken voor de goede oogst.
  “Ja,” zei Hannes, “ik bid altijd voor een goede groei.” 
  “En voor de oogst”, zei de ouderling, “dánk je daar ook voor.”
  “Jazeker,” zei Hannes “Het hele jaar door dank ik de Heer voor de oogst.”
  “Het hele jaar door, hoe bedoel je dat?”
   “Nou”, zei Hannes, “Ik zet elke avond een bakje melk neer voor de Heer bij de achterdeur.”
  “Een bakje melk voor de Heer, wat moet hij daar nou mee.”
  “Ik zou het niet weten”, zei Hannes, “maar het is elke ochtend leeg, dus de Heer drinkt het toch iedere nacht op.”
  De ouderling kijkt Hannes verbaasd aan. 
  “Hannes, dat doet de Heer niet hoor, dat doet vast een of ander dier.”
  Hannes gelooft er niets van.
  De ouderling zegt, “Hannes je moet eens een nachtje op wacht gaan zitten en kijken of de Heer langs komt.” 
  
  De boer neemt de uitdaging aan.
  
  De volgende nacht zet hij zijn bakje met melk zoals gewoonlijk buiten, en sluipt via de voordeur de tuin in. Hij zit achter een heggetje en is eigenlijk best een beetje bang. Zit hij hier achter in zijn eigen tuin verstopt te wachten op wat er gaat gebeuren. Hij trekt zijn jas vaster om zich heen en hoopt dat de Heer snel komt,want dan kan hij lekker naar bed. Hij dommelt weg. Langzaam zakken zijn ogen dicht, en dan ineens schrikt hij wakker van een geluid. Een vosje komt zijn tuin in en loopt rechtstreeks en zelfverzekerd naar het bakje melk. Slurpt het leeg, en trippelt de tuin weer uit. Hannes is geschokt, niet de Heer, maar een vosje neemt zijn offer weg. Teleurgesteld gaat hij zijn huis binnen, kruipt onder de wol en denkt, dat is de laatste keer dat je van mijn melk pikt.
 

 In diezelfde nacht verschijnt er een engel in de dromen van de ouderling. 
  “Meneer Van Eerden, wordt wakker.”
  Van Eerden schrikt op en ziet een engel naast zijn bed staan. Mevrouw Van Eerden slaapt gewoon door, die ziet of hoort niets. Het moet dus wel een engel zijn die alleen tot hem spreekt. Hij wrijft zich de ogen uit en knippert, en ja, er staat echt een engel. 
  “Meneer Van Eerden u bent gister avond op huisbezoek geweest bij Hannes.” 
  Van Eerden knikt, dat kan hij alleen maar beamen. Beduusd kijkt hij de engel aan.
  “Maar meneer Van Eerden, waarom hebt u Hannes zijn offer afgenomen.”
  Van Eerden snapt er niets meer van. Waar heeft die engel het nu over, waar wil hij heen met deze vraag.
  “Offer, offer, waar heb je het over?”
  “Nou, dat bakje melk.”
  De ogen van Van Eerden worden zo groot als schoteltjes en verontwaardigd sputtert hij: “Het is toch zo. Het is vast een dier dat die melk elke avond opdrinkt.”
  “Natuurlijk is dat zo,” zei de engel. “Toch had je Hannes dit niet af mogen nemen. Elke avond, al jaren onafgebroken, was dit een teken van de dankbaarheid van Hannes die hij de Heer wilde tonen, en u hebt dit afgenomen. En het is dubbel jammer, Hannes offert niet meer. Geen geen bakje melk meer. En het vosje had er zo’n heerlijk maaltje aan.”

Moraal van dit verhaal. Luister naar mensen, en veroordeel ze niet. Onze Heer heeft met een ieder van ons een uniek contact.



maandag 4 februari 2013

Leuven


Onze dochter moest voor een tentamen naar Leuven. Het is een leuke stad en het leek ons gezellig om er gezamenlijk naar toe rijden. Zij kon dan haar tentamen 
gaan maken, en wij gezellig de stad in.

Zo gezegd, zo gedaan. Na dochterlief te hebben afgezet bij de ETF (Evangelische Theologische Faculteit) legden wij de laatste kilometertjes af naar de stad. We parkeerden de auto en liepen het centrum in. Dat was nog wel even zoeken, maar uiteindelijk hadden we de goede richting te pakken. 

Wat een leuke stad is Leuven. Het centrum is niet zo groot. Eenmaal op ‘het’ plein worden we omgeven door de historie. Het ene oude gebouw na het andere komt in je blikveld. Echt een aanrader om eens een daagje naar toe te gaan.



Het weer was somber en de wind ijzig koud. Na verloop van tijd piepte de zon tussen de wolken door. De stralen vielen dan zomaar ineens op een gebouw, dat verder geheel in de schaduw gehuld was.









We kregen trek in koffie en stapten een gelegenheid binnen. Lekker gebak erbij. Ja, dat hadden ze. De Belgen zijn toch wel echte bourgondiërs, dat bewezen de bordjes die wij voorgeschoteld kregen. Warm appelgebak met slagroom en twéé bollen ijs. Echt verrukkelijk.







Er was markt en de bossen met tulpen lagen gestapeld op tafels. Een keur aan kleuren staarde ons aan.





Kortom, een leuke dag en een dochter die nog twee weken moet wachten eer ze de uitslag van dit tentamen binnen krijgt. 

zaterdag 2 februari 2013

nieuwsflits ;-) 02-02-2013


Fyra !

Ach, wat moet ik je vertellen over de Fyra. In dit artikel wordt hij de ‘zuurstok’ genoemd. Het struikelblok van de NS. De trein die niet bestand is tegen een sneeuwbal. Een geplaagd railrunnertje.


Vandaag op en neer gereden naar Leuven. Dachten we toch even dat we een Fyra zagen rijden. We wilden hem op de foto zetten, maar kwamen tot de conclusie dat het een stilstaand beeld op zou leveren. Een rijdende Fyra, wie zou ons geloven aan de hand van een fotootje? 
(Het bleek bij nader inzien een vervangende intercity te zijn.)