Door één deur (tje)

Bij Handelingen 19 vrs. 19 en 20

Efeze had een florerende haven, maar werd steeds meer economisch afhankelijk van het toerisme vanwege de tempel die er stond voor Artemis, godin van de vruchtbaarheid.

 Ik zat gisteren naar een aflevering van ‘De wereld draait door’ te kijken. Steeds meer wordt er op de radio gewag gemaakt over de items die in dit programma worden behandeld. Vandaar dat ik het tijd vond om eens wat afleveringen te bekijken. En inderdaad, de interviews zijn interessant en er zit vaart in het programma. Het kijkt lekker weg. 

  Er is een item waarin Matthijs van Nieuwkerk een korte inleiding geeft bij stukjes uit televisie programma’s. Deze zijn heel vermakelijk. Versprekingen, valpartijen en grappige sketches passeren de revue. Geboeid zit ik aan de buis gekluisterd en een glimlach siert mijn gezicht. Dan komt er een filmpje waarin een Amerikaanse TV dominee wordt geïnterviewd door een Nederlander. 

  De Nederlander staat met een bijbel in zijn hand en de TV dominee zegt iets in de trant van: “Halleluja, praise the Lord”. 

  De Nederlander zegt: “Weet je hoe je dat in het Nederlands zegt: GVD”. 

  De dominee lacht zijn meest blinkende glimlach en zegt recht in de camera: “Halleluja, GVD”. 

  De zaal ligt plat, en ik kan er niet aan ontkomen, ik lach ook. En daar zit hem nu net de angel, ik vind dat ik er niet om mag lachen, maar hij is er toch, die lach. 

  In dit land hebben we vrijheid van meningsuiting. Je kunt het niet verbieden dat een dergelijk iets op de TV komt. 

  Nederland, vrijheid blijheid. Alleen zo kunnen we met elkaar door één deur blijven gaan. Ieder zijn dingetje, ieder zijn groepje en ieder zijn humor.

  De televisie kan wel uit. Ik ga even op de bank liggen...knijp mijn ogen dicht tegen het zonlicht...zak weg...ik droom...Efeze 2012... ik loop door een winkel......

Langs de bladen afdeling....Flow.....Happinez.....Onkruid.....meewarig schud ik mijn hoofd en gooi een puzzelboekje in mijn karretje. Verderop staan planken vol met boeddha beeldjes, rond vrolijk of ernstig uitgestrekte koppen, zilver en statig zwart. Een plank verderop Hindoeïstische beeldjes van de godin Shiva, staat voor welzijn, allerhoogste kennis of kennis van het hoogste wezen. Kortom ‘Iemand wiens enige bestaansopdracht is om het algehele welzijn van alle wezens te bevorderen’ Wow, hoe kom ik aan al die kennis in deze droom. Enfin ik ben niet geïnteresseerd. En kijk eens, staan daar ook geen Maria beeldjes, en engeltjes met vleugeltjes netjes op een rij? Toch maar niet. Verder maar weer, niets van mijn gading.

  Ik loop tegen een plateau op met allemaal verkleed spulletjes voor Halloween. Een nep spinnenweb valt in mijn karretje. Weer klinkt dat kennis stemmetje in mijn hoofd. ‘Volgens de Keltische kalender is 31 oktober oudejaarsdag. 1 november begint het nieuwe jaar. Zij geloofden dat de geesten van de overledenen van het afgelopen jaar terug kwamen om een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar.‘  Het wordt weer stil. Ik griezel. Leg het web terug en loop verder.

  Ah, muziek, dat vind ik wel wat. Ik zie wat oude CDtjes van The Beatles, maar moet ook hier al snel afhaken. Bekende nummers van The Beatles zijn geschreven in het licht van de god Krishna, in veel Hindoeïstische stromingen het summum van goddelijke energie. My Sweet Lord, (prachtig!!)  dacht ik altijd in mijn onschuld een Christelijk liedje, blijkt aan deze godin te zijn gewijd. Imagine van John Lennon, door zijn plotselinge dood verheven tot icoon, bevat wel de regel: “Imagine there’s no heaven.” Geen hel onder ons, en boven ons enkel lucht...Nou dat zou zo heerlijk zijn. Geen verantwoording, geen toekomst, alles is hier en nu...De stem in mijn hoofd verstomt opnieuw.

  De rest van de winkel race ik door. Ik kijk maar niet meer op of om. Verdwaasd sta ik buiten, met mijn puzzelboekje onder de arm. Blijkt het antwoord op de prijspuzzel “tarot kaarten” te zijn. Ga ik maar niet insturen.

  Ik schrik wakker....knipper met mijn ogen....en ja, ik lig nog op de bank....gelukkig...

  Ga je je echt in deze dingen verdiepen, dan valt er bij ons wel wat meer dan alleen boekrollen te verbranden. De fik in Nederland. Een heilig vuur er door heen. En wij zijn de dragers van de fakkels, toch? 

  Maar ja, die vrijheid hé, die zit ons dan danig dwars. Onze slimheid wordt op de proef gesteld. Ons doen en laten moet onder de loep. Verbeter de wereld, en begin bij jezelf. Neem het Woord tot je. Bekleed je ermee, en draag de goede Geest uit. 

  Hoe moeilijk het ook is, hoe klein de fakkel ook lijkt en hoe erbarmelijk zijn vlammetje. In het donker geeft hij toch licht. Licht dat ons zal leiden naar ‘het oog van de naald’. Het kleine deurtje waar we allemaal doorheen moeten, en met de hulp van de Heiland ook zeker kunnen.