Middelkade blues
Daar stond ik dan.
Voor het eerst als ‘host Middelkade’. Waterig schijnt het zonnetje door de
heiige atmosfeer en het is nog koud. Dan verschijnen de eerste auto’s en glijdt
een bus vol toeristen het talud af. De parkeerwachter verwijst ieder naar een
geschikte parkeerplek.
Het is de bedoeling dat je als host de mensen de weg wijst door het gebied. Een grote overzichtskaart hangt aan de muur van het gebouwtje. Daar kun je op aanwijzen welke molens er bezocht kunnen worden en waar de film draait. Ook kun je uitleg geven over de kaartjes en de combinaties daarvan.
Het is nog betrekkelijk rustig als er ineens een ‘fordje’ verschijnt met een sleetje erop. Als ik beter kijk zie ik ook een kistje waar precies een kratje bier in past. Door een gaatje in de kist zie ik een paar flesjes schitteren in het zonnetje. Wat is dit nu weer? De host die mij begeleid op deze eerste ochtend zegt: ‘Kijk! Dit is Middelkade. Altijd wat te beleven!’ We zijn net van de schrik bekomen wanneer we de volgende ‘oldtimer’ de stoep af zien denderen. Luid toeterend schuift hij achter de eerste auto.. dan komt er nog één en jawel, je raadt het al.. en nog één. Het zijn allemaal wat oudere auto’s en één heeft zelfs wimpers zoals de auto van Bassie en Adriaan. Enthousiast komen de chauffeurs en hun bijrijders uit de vehicles en springen in het rond. De parkeerwachter hobbelt erachteraan om één en ander in goede banen te leiden, maar dat blijkt een vergeefse poging. Ik zie het allemaal aan en lig inmiddels dubbel van het lachen, want hun enthousiasme werkt aanstekelijk.
Gelukkig staan er nog niet zoveel auto’s en bussen en is duidelijk dat het gezelschap niet lang zal blijven. Zij maken deel uit van een groep die zich de tafelronde 108 noemen en komen uit Voorne. Ze zijn een cheap car challenge aangegaan om geld op te halen voor het goede doel. Het doel is voor iedere auto verschillend en zij horen hun goede doel pas aan het eind van de opdrachten.
Die opdrachten dienen te worden uitgevoerd in verschillende landen van Europa en het eerste land is uiteraard Nederland. Het is de bedoeling dat ze een foto maken van hun auto en hun equipe, een Aziatische toerist en een molen in Kinderdijk. Nou, dat lijkt een koud kunstje. De man uit de eerste auto heeft al een jonge Aziatische vrouw uitgenodigd op de auto te klauteren en plaats te nemen op de slee. Hij doet voor hoe ze eenvoudig via de spoiler het dak kan bereiken, maar ze blijkt minder avontuurlijk dan haar uiterlijk deed vermoeden. Lachend, doch beslist toont ze de internationale tekenen voor nee. Uiteindelijk klimmen de mannen zelf op de auto en de dame en haar metgezel zijn zo welwillend op de voorgrond plaats te nemen. Gelukkig…. die hebben ze. Ook de andere auto’s krijgen wat ze willen. Auto, Aziatische vrouw, molen. En dan…
Zo snel ze kwamen, zo snel zijn ze ook weer weg. Toeterend en zwaaien verdwijnen ze richting dijk. Lachend, enthousiast en vol goede moed. De blik gericht op de volgende opdracht en uiteindelijk het einddoel dat nog 5 dagen verderop ligt. Een rotsig eiland omringt door de opkomende en afgaande getijden; Mont Saint-Michel in Frankrijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten