donderdag 4 oktober 2012

verwarming



  Wanneer men woont in een oud huis, dient men op de hoogte te zijn van de gebruiksaanwijzing van het huis. Dit bewijst het volgende verhaal.

  Er was eens een jongen, we noemen hem Sven. Hij woonde op kamers en tezamen met 2 meiden deelde hij de bovenverdieping van een voormalige bakkerij annex woonhuis, uit het begin van de vorige eeuw. 
  Op de overloop bevindt zich de gemeenschappelijke keuken. Onder het schuine dak is een  kleine deur die leidt naar de ruimte waar zich de verwarmingsketel bevindt. Ze hebben elk uiteraard een eigen kamer.
  De dames gaan gebukt onder het regime van deze jongeman, die denkt dat hij vanwege zijn leeftijd de lakens uit kan delen. Ze komen regelmatig in verzet tegen zijn onbegrijpelijke huisregels. Zoals de meeste dames gewoon zijn, laten ze hun frustraties flink oplopen. Uiteindelijk resulteert dit in een ongecontroleerde woede uitval, die dan weer niet begrepen wordt door Sven. Het lijkt zo net het verhaal van een doorsnee huwelijk, maar dan met één heer en twee dames. Enfin, terug naar het probleem.
  In de keuken hangt een radiotor om het geheel te verwarmen. Deze staat zomer en winter aan. Dit tot groot ongenoegen van de dames. ‘s Zomers, wanneer het zonnetje zijn warme stralen op het dak laat rusten zetten de dames, zodra ze thuiskomen, de verwarming uit, gooien het raam open en snuiven het inmiddels opgestoken verkoelende windje op. Even lekker luchten maar.... dan verschijnt Sven. Achter de rug van de dames om klapt hij het raampje dicht, omdat hij het vindt tochten. Vervolgens draait hij de verwarming aan. De dames horen het dichtklappen van het raampje en het daaropvolgende draaien aan de verwarming met grote ergernis aan. Uiteindelijk komen ze in verzet en confronteren Sven met zijn belachelijke actie. Sven antwoordt dan steevast met: “Jullie kennen dit huis nog niet. Het is nodig anders gaat het niet goed met de ketel. De verwarming moet aan!” 
  Sven heeft zich ingeschreven voor een woning, zodat hij eindelijk echt op zichzelf kan. Het behoeft geen betoog dat de dames zijn uiteindelijke vertrek met vreugde beleven. Ze kunnen hun geluk niet op en wanneer ze van hun studie thuis komen genieten ze van het feit dat de verwarming uit is en het raam wijd open kan staan.
  De avond valt en de dames maken zich op om van hun nachtrust te gaan genieten, maar ze voelen zich niet op hun gemak. Een vreemd geluid lijkt het bovenhuis te zijn binnengedrongen. Het valt bijna niet te lokaliseren. Twee dames, wat schrikkerig op zoek naar de oorzaak van dit schurende en slijpende geluid. Alsof er ergens iemand aan het zagen is. Ja, hoe klinkt het nu eigenlijk. Uiteindelijk wijzen hun oren als een loepzuiver kompas richting keuken. Het geluid komt vanachter het deurtje van de ketel. Goede raad is duur. Beiden hebben weinig zin om zich in het hok te wagen. Dan gaat er een lichtje op: “Zou dit iets met de radiator te maken hebben. Moest hij daarom altijd aan van Sven?” Ze draaien de knop om. Na enige tijd en wat gehik en gezucht vanachter het deurtje vandaan, zwijgt het schurende geluid. De woeste ketel hervindt zijn rust.
  Ik ben benieuwd naar jullie volgende ontdekking want... ja dames, een oud huis heeft een gebruiksaanwijzing.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten