rode tassen

Daar gingen we dan. Op kledingjacht voor zoonlief. Gevieren, zoon, schoondochter, dochter en ik zei de gek. Manlief had andere bezigheden. Nou, de dames zouden dat varkentje wel eens even wassen.

De eerste de beste trendy kledingwinkel werd aangedaan. Er is overal volop ‘sale’. De koopjes vliegen om je oren. Ook bij zoonlief, die zich in het zweet werkte in de kleedkamer, vloog van alles om zijn oren. Drie vrouwen die naarstig door de rekken gingen  en een ‘gewillige’ man achter het gordijn. Oh, wat hadden wij een pret. Of dat ook voor zoon gold, ach dat deed er niet zoveel toe. De rekening werd betaald door het slachtoffer en uiteindelijk verlaten wij het pand met twee volle ‘rode’ tassen met shirts, overhemden, lange en korte broeken. Lopend naar de uitgang valt mijn oog op een prachtige top. Even passen over mijn hemdje heen en ook ik ben een kledingstuk rijker.

Inmiddels rammelen de magen en schuiven we aan in een pittoresk pannenkoeken restaurantje in het centrum van de stad. We bespreken de aankopen en onder het genot van een heerlijk baksel prijzen wij ons gevieren gelukkig met de praktische en leuke aanwinsten. Verzadigd verlaten we de eetgelegenheid om nog wat na te shoppen.

Ik draag mijn kleine tasje van de kledingzaak en drop deze bij één van de grote tassen. Zo, heb ik lekker mijn handen vrij. Bij een sportzaak koop ik duikbrilletjes voor manlief en mijzelf. We zwemmen tegenwoordig elke week trouw baantjes en vooral ik heb veel last van het chloorwater. Ik krijg een prachtige ‘rode’ tas. Schoondochter koopt een zonnebril en we verlaten het pand. Op naar de volgende winkel. Er worden nog schoenen gekocht en uiteindelijk doen we nog een boekenwinkel aan, waar schoondochter een paar leuke voordelige kookboekjes aanschaft.

We hebben het wel weer gehad met het ‘statten’ en zetten koers naar de parkeergarage. Schoondochter checkt in gedachten nog even de ‘tassenbende’. Twee rode tassen en twee witte tassen. Compleet. Zoon en schoondochter zetten we thuis af en dochter en ik rijden naar huis. 

Manlief is inmiddels terug van zijn bezigheden en ik wil hem mijn nieuwe aanwinst showen. Helaas, die zit in de tas bij schoondochter. Dan laat ik mijn slimme aankoop zien. Duikbrilletjes, goed hè. Aangezien we toch gaan barbecuen bij onze zoon zal hij straks mijn supertopje wel zien.

Helaas, bij aankomst blijkt dat de tas onvindbaar is. Zoon en schoondochter keren het huis, maar nergens is de tas te vinden. We zijn ten einde raad. Er zit uiteindelijk voor een klein kapitaaltje aan kleding in de rode rakker. Hoe kan dat nou. Er waren toch twee rode tassen? Ja, maar het hadden er drie moeten zijn. Twee kleding en één met brilletjes. Waar is hij blijven staan. Hoe gaat dit goed komen.

We kunnen er even niets aan doen en gaan heerlijk barbecuen. Schoondochter heeft haar best gedaan. Lekker vlees, stokbrood, salade en sangria met vruchtjes waar mijn hoofd van ging zweven.

Een lange zondag breekt aan. We kunnen niet bellen naar de zaak waar we denken dat het systeem in het honderd is gelopen. Schoondochter slaapt er slecht van en zodoende zoon ook. Een tobbende vrouw in bed is geen pretje. Gelukkig wordt het uiteindelijk gewoon maandag en al snel heb ik het eerste sms je. Hoe zouden we zonder kunnen.

Schoondochter: ‘JJJeeeehh de tas lag nog bij de Perry’ / Zoon: ‘Kleding gevonden!!!!!’ / Zoon: ‘Bij de Perry’. Wat waren die twee blij. 

En ik? Ach ik zat er niet zo mee. We waren gezond weer thuis, hebben heerlijk gebarbecued. Ik overleef het verlies van een kledingtasje wel, maar zo’n gezellig weekend met ‘het spul’ is uiteindelijk onbetaalbaar.